zondag 15 december 2013

Ballet LIVE: The Nutcracker


De originele choreografie van Peter Wright wordt nog maar eens opgevoerd en nog steeds, na 30 jaar, is dit iets om naar uit te kijken.
Vanuit mijn bioscoopzetel keek ik, samen met mensen uit 28 andere landen ter wereld naar dit stuk, live uit the Royal Opera House, Londen.

Het verhaal gaat over Clara op kerstavond. Er zijn verschillende mensen op bezoek, waaronder de raadselachtige heer Drosselmeijer. Clara krijgt van hem een notenkrakerpop. Als alle gasten weg zijn, gaat Clara slapen. In haar droom komt de notenkrakerpop tot leven en verandert in een prins. Clara en de prins raken al snel verliefd en zijn gelukkig, maar de prins heeft een grote vijand, de Muizenkoning. Gelukkig zijn er ook bijvoorbeeld de suikertaartfee en de prins, die Clara meenemen op een magische reis langs verschillende exotische landen. Elk land heeft zijn eigen dans en muziek.
De Notenkraker is een ballet uit 1892 op muziek van Pjotr Iljitsj Tsjaikovski. De oorspronkelijke choreografie was van Peter Wright. Het stuk is ook geschikt voor kinderen. De Notenkraker wordt om deze reden dikwijls rond kerstmis uitgevoerd.





Darcy Bussell, die zelf meerdere malen de suikertaartfee had gespeeld, heette ons welkom in de Victoriaanse kerstsfeer. Ze leidde ons in in act I en nam ons mee voor een kijkje achter de schermen. We zagen hoe de kerstboom werd opgetuigd, hoe de kinderen en de dansers aan het repeteren waren, hoe heer Drosselmeijer gekleed en geschminkt werd… Toen was het tijd. Het startschot voor een onderdompeling in de prachtige wereld van Tsjaikovski’s muziek. De mensen in het theater zetten zich klaar, de muziek startte… en we zaten meteen met de camera’s in het stuk zelf. Het eerste deel duurde ongeveer 50 minuten en toen was er een pauze van 20 minuten.


Mijn honger naar dit soort cultuur was naarmate het stuk vorderde groter geworden. Die 20 minuten gingen voor mij tergend traag lang. Tijdens deze pauze konden mensen twitteren van waar ze keken en wat ze ervan vonden. Ik zag Rome, Schotland, Australië, New York City… Daarna was er een interview met de directeur van ROH die ons enkele weetjes verschafte zoals dat er verschillende kostuums uit de productie van 1984 werden hergebruikt in dit stuk, dat the Royal Ballet jaarlijks 12.000 schoenen in gebruik neemt en dat die in totaal 250.000 Pond kosten. We zagen hoe het komt dat de sneeuw zo gelijkmatig over het podium valt en wat er gebeurt als de boom vast komt te zitten in de lift terwijl hij groeit in Clara’s droom.


Darcy leidde ons weer in in akt II (55 minuten) en weer werden de tickets zijn geld meer dan waard. Laura Morara kwam nu pas op het podium en straalde in haar rol al suikertaartfee. Als kristal en tegelijk verderlicht danste ze solo en met de prins.
Francesca Hayward verdient hier zeker ook een pluim als Clara. Hoe ze met de Indiërs en de Turken en de Chinezen danste… In één woord: heerlijk!
Ik heb me geen moment verveeld. Tchaikovski is de ideale soundtrack voor dit stuk. Dit sprookje heeft zeker zijn magie nog niet verloren.


Dit was mijn eerste maal dat ik naar ballet ging kijken en zeker niet mijn laatste. Voor de voorstelling maakte The Royal Opera House reclame voor Giselle en Sleeping Beauty in 2014, wat mij ook zeer aansprak.




dinsdag 19 november 2013

Waar is de ballerina?

Ieder jaar, bij zijn intrede in Sint-Niklaas, gaat de Sint even kijken naar zijn favoriete schilderij in het Museum: het schilderij met de ballerina. Maar dit jaar is er iets heel mysterieus aan de hand: de mooie ballerina op het schilderij is verdwenen! Doorheen de workshops gingen we op zoek naar het vermiste danseresje. Al dansend, tekenend, knutselend en koorddansend.

Deze "kunstendag voor kinderen: op zoek naar de verdwenen ballerina (6+)" ging door op 17/11/2013. De toegang was gratis. Er werd wel gevraagd om op voorhand in te schrijven. Bij deze inschrijving maakte ik enkele afspraken met de organisatie i.v.m. het maken van foto's. Zij waren hierbij heel vriendelijk en behulpzaam, waar ik hen voor bedank.

De zoektocht naar de ballerina bestond uit drie workshops:
1. Een 'gevangen' ballerina op een stokje maken d.m.v. optisch bedrog;
2. De ballerina in het schilderij opnieuw maken met verschillende materialen.
3. Dansen zoals een ballerina.

Ik heb mijn reflecties genummerd zoals voorgaande nummering:
1. Het is geen beeldactiviteit, hoewel het zo naar voren werd geschoven. De leraar gaf een introductie met een heel monotone stem. Hij gebruikte hier het woord 'optisch bedrog', maar gaf geen uitleg wat het betekende. Hij toonde wel hoe de ballerina gevangen zou komt te zitten. Zijn eigenlijke uitleg - wat de kinderen moesten doen - gaf hij pas terwijl de kinderen al bezig waren en onderling aan het roezemoezen. Hij legde wel de activiteit uit in verschillende stapjes, wat ideaal was voor deze leeftijd (6 - 8 jaar). Spijtig dat sommige ouders volledig het werk uit handen namen van hun kinderen. Was dit een workshop voor de ouders, die hun saaie zondagen probeerden te doorbreken of voor kinderen die muzisch aan de slag wouden gaan? De meeste ouders zaten ook maar in een hoekje te zitten, zij werden niet ingezet om met hun kinderen mee te helpen.
Deze activiteit vond ik qua muzo-gehalte 0.

2. De beeldactiviteit was wat meer muzisch. Met verschillende materialen (stiften, veren, stofjes, stickers...) maakten de kinderen een nieuwe ballerina voor op het schilderij. De juf legde dit goed uit en zorgde dat er geen tekort aan materiaal was. De kinderen vonden dit heel leuk. Helaas waren er weer ouders die het werk overnamen van hun kind(eren). Een leuke muzische activiteit voor later, in de klaspraktijk. Na deze activiteit kregen de kinderen een drankje aangeboden.
Werk in uitvoering!
Het resultaat

3. De juf deed met de kinderen eerst enkele evenwichtsoefeningen. Daarna mochten de kinderen op houten balken eens oefenen of ze zoals echte ballerina's konden dansen. De ouders hielpen mee. Wanneer de juf zag dat enkele kinderen de oefening fout deden, greep ze in en hielp ze de kinderen. Als laatste oefening mochten de kinderen eens balanceren op een bal, een plank op een rol of op een koord. Wanneer ze klaar waren, gingen de ouders naar huis. Ik vond het spijtig dat de juf geen slot had voorzien rond de ballerina die weer op haar plaats was gekomen. Jammer.

De ouders hielpen een handje mee...
In het algemeen vond ik twee van de drie workshops geslaagd. De eerste activiteit zou ik vervangen door bijvoorbeeld de kinderen een lied aan te leren, zodat de ballerina het lied zou kunnen horen en tevoorschijn zou komen. Dan heb je toch al drie muzische domeinen: muziek, beeld en dans. De kinderen waren heel betrokken, gemotiveerd en muzisch bezig.



Bron: http://www.musea.sint-niklaas.be

zondag 17 november 2013

Haar Naam Was Sarah - Tatiana De Rosnay



De tienjarige Sarah wordt in de nacht van 16 juli 1942 samen met haar ouders opgepakt en naar het Vélodrome d’Hiver in Parijs gebracht, waar duizenden joden worden verzameld voor deportatie. Niemand heeft echter gezien dat Sarah haar kleine broertje Michel in een kast opsloot, net voordat de politie het appartement binnendrong. Ze heeft hem beloofd zo snel mogelijk terug te komen om hem te bevrijden, maar Sarah wordt met haar ouders op transport gesteld en steeds verder weggevoerd.

Zestig jaar later krijgt Julia Jarmond, een Amerikaanse journaliste in Parijs, de opdracht een artikel te schrijven over deze razzia, een inktzwarte bladzijde in de Franse geschiedenis. Ze gaat op zoek in archieven, en via het dossier van Sarah ontdekt ze een goed verborgen geheim van haar eigen schoonfamilie.

Een zeer ontroerend boek, dat me meerdere tranen deed plengen. Zo mooi! Een aanrader voor iedereen! Het boek is verdeeld in drie delen: afwisselend een deel uit het leven van Sarah-Julia, Epiloog - het vervolg van Sarahs leven en Epiloog- een paar jaar later. De hoofdstukjes zijn niet lang, dus ideaal voor een boekbespreking.
Het was mijn eerste en tegelijkertijd ook mooiste boek dat ik heb gelezen in 2011. Ik had het gelezen omdat ik wist dat de film toen ging uitkomen. Het verhaal sprak me ook meteen aan. De film zelf heb ik met tranen en tuiten ook meerdere malen bekeken. Ik zat toen in het zesde middelbaar en wou dit boek uitkiezen voor een boekbespreking, maar toen mocht ik enkel een boek bespreken dat voor 2001 was geschreven. Nu, drie jaar later, is het verplichte kost voor de lessen Frans. Het is een fictief verhaal, een geromantiseerde versie van de film "La Rafle". In "La Rafle" heeft elk personage echt bestaan.
Iedere gebeurtenis vond werkelijk plaats.
Tijdens die noodlottige zomer in 1942, die niemand onberoerd laat.

Bron: Bol.com

Downton Abbey



Het Britse landgoed Downton Abbey vormt het statige decor voor het meeslepende, dramatische en romantische verhaal van de familie Crawley en hun bedienden rond WO I.
De hoofdrollen zijn voor onder meer vader Robert Crawley (Hugh Bonneville) en zijn vrouw Cora (Elizabeth McGovern) en diens dochters Mary (Michelle Dockery), Edith (Laura Carmichael) en Sybil (Jessica Brown Findlay). Grootmoeder Violet (Maggie Smith) geeft regelmatig commentaar op de gebeurtenissen. Verder spelen Tom Branson (Allen Leech), Matthew Crawley (Dan Stevens) en Mr. Carson (Jim Carter) mee.
 
Het verhaal begint in Engeland in 1912, net voor de Eerste Wereldoorlog. Downton Abbey - al vele generaties de thuishaven van de adellijke Crawleys - is zowel hun thuis als die van hun bedienden. Hun dromen, hun kleine kantjes, hun passies, deze reeks brengt dit allemaal bijeen. Zo ook de familiegeheimen van de Crawleys, doorspekt met historische gebeurtenissen, prachtige kostuums, het hemelse landgoed en vooral: de gevatte uitspraken van The Dowager Countess Violet Crawley. In de levens van de Crawleys en hun bedienden spelen conflicten, romantiek, ambitie en verlangen altijd een centrale rol. De veilige en serene wereld van Downton wordt overschaduwd door de komst van nieuwe familieleden en veranderingen in het personeel.Het echte conflict begint echter pas op het einde van seizoen 1: Engeland is in oorlog met Duitsland.
Het tweede seizoen speelt zich af tijdens de Eerste Wereldoorlog. Erfgenaam Matthew Crawley vecht mee aan het front. De Crawleys zijn bezorgd over zijn welzijn, maar Matthew is bereid om te vechten voor zijn vaderland. Bovendien heeft hij een nieuwe verloofde gevonden na zijn afwijzing door nicht Mary. Romantiek, jaloezie en veranderingen als de telefoon en de gloeilamp betekenen weer een seizoen vol intriges en drama in de oerconservatieve wereld van Downton Abbey.

We schrijven 1920 in seizoen drie… Engeland likt nog steeds zijn wonden van de Eerste Wereldoorlog. Alles is anders na de Oorlog. De Crawleys voeren een bittere strijd voor het behoud van hun geliefde thuis. Robert is tegen modernisatie, maar zijn beleid doet niets anders dan verlies aan Downton. Wanneer zijn dochter Sybil sterft in het kraambed, staat hij open voor de veranderingen aan Downton. Mary en Matthew zijn eindelijk getrouwd en beleven de passies en spanningen van het huwelijk. Dit seizoen biedt ook een mooie bijrol voor Shirley Maclaine als Martha Levinson, de moeder van Cora!

In 1921 maken de Crawleys een uitstapje naar Duneagle Castle in Schotland. Hier maken we kennis met Rose (Lily James), een achternichtje van de familie Crawley. Mary bevalt van een jongetje, George. Deze reis zal hen voor altijd bijblijven, want deze aflevering eindigt met de dood van Matthew.
Het vierde seizoen van Downton Abbey speelt zich af in 1922. Het verlies heeft diepe sporen nagelaten bij Mary. Daarnaast zijn er ook tal van nieuwe uitdagingen: het behoud van Downton. Rose voelt zich onweerstaanbaar aangetrokken tot het bruisende Londense nachtleven in de 'roaring twenties' en dat voorspelt niet veel goeds voor de Crawleys.
In 1923 beleeft Rose haar debutantesbal in Buckingham Palace en komen Martha Levinson en diens zoon Harold naar Londen. Een kennis van de familie steelt een belangrijke brief en legt zo een bom onder de Crawleys en hun vriendschap met King George V.

Downton Abbey is geschreven door scenarioschrijver Julian Fellowes (o.a. bekend van Gosford Park, Gypsy en The Young Victoria). De opnames vonden plaats op Highclere Castle in Hampshire, in het dorpje Bampton en in de Ealing Studios in London.
Downton Abbey is wereldwijd een enorm succes en is daarmee de bestlopende Britse tv-serie ooit sinds het legendarische ‘Brideshead revisited’ (uit 1981 alweer). De acteurs en de makers kregen diverse prijzen en tientallen nominaties zoals Emmy's, BAFTA's en zelfs Golden Globes. Downton Abbey heeft namelijk alles in huis wat Britse kostuumdrama’s zo geliefd maakt: schitterende locaties en decors, piekfijn uitgedoste personages en ijsgekoelde Engelse schoonheden met een aristocratisch accent dat de koude rillingen langs je ruggengraat jaagt.
Weetje: Een bijzondere gastrol in seizoen 4 is weggelegd voor de Nieuw-Zeelandse operazangeres Dame Kiri Te Kanawa, die de rol van (echt bestaande) operazangeres Nelle Melba speelt.

Ik kijk met veel plezier uit naar seizoen 5! :-)
Bron: Humo, Wikipedia, Bol.com

dinsdag 12 november 2013

Muzisch evalueren op de stageschool!

http://smartenough.be/wp-content/uploads/2011/10/verkeerslicht.jpg

Op mijn laatste stagedag in het derde leerjaar heb ik voor de eerste keer muzische evaluatie toegepast. Voor de hogeschool maak ik een taak door een evaluatiekoffer met tien evaluatiemethodes uit te werken. Ik heb deze keer gewerkt met verkeerslichtjes.
Nadat de leerlingen uit klas 3A krantenpapier zelf hebben beschilderd en van een detail van een schilderij (qua vorm en kleur, niet qua grootte) een nieuwe compositie hebben gemaakt, mochten ze hun werk met woord, dans of muziek origineel voorstellen. Na deze presentaties deelde ik de verkeerslichtjes uit. Ik stelde hen telkens een meningsvraag, bv. Wat vond je van de samenwerking/het idee/de opdracht/het resultaat... ? Met een groen lichtje beantwoordden ze de vraag met 'goed, leuk', met een oranje lichtje beantwoordden ze de vraag met 'bwoh, gewoon' en met een rood lichtje beantwoordden ze de vraag met 'niet goed, slecht'.
Nadien vroeg ik telkens aan 2 tot 3 leerlingen waarom ze voor die kleur kozen. De antwoorden die ik kreeg waren hele zinnen, wat heel belangrijk is bij het muzisch evalueren, bv. 'Ik kon niet goed samenwerken met ... want we hadden de hele tijd ruzie over onze ideeën en hadden we veel minder tijd aan onze voorstelling. Daarom koos ik voor een rood lichtje'. Communicatie is belangrijk. Als je zou vragen: 'Wat vond je ervan?' krijg je als antwoord vaak 1 à 2 woorden, zoals 'goed', 'leuk'. Met deze verkeerslichtjes kan dit de kinderen helpen om meer na te denken over hun muzisch proces en groei.
Voor leerkracht en leerlingen was dit een leerrijke ervaring.
 Bron afbeelding: smartenough.be
Bron foto's: Blog van Juf Katrien VL (klas 3A) van basisschool De Hoge Geest

maandag 28 oktober 2013

Unsere Mütter, unsere Väter

De voorbije 3 dagen zat ik elke avond 90 minuten aan het scherm gekluisterd om te weten hoe het leven verderging bij Charlotte, Greta, Wilhelm, Friedhelm en Viktor tijdens WO II. Ik heb het over de Duitse serie "Unsere Mütter, unsere Väter" die niet alleen in Duitsland, maar ook o.a. in Zweden kijkcijferrecords brak. In Duitsland kreeg de reeks al twee prijzen. In Polen kwam er veel reactie tegen de serie omdat de mensen van de Armia Krajowa, die juist voor de Poolse vrijheid vochten, niet veel beter worden afgeschilderd dan de nazi's in deze reeks. Dit najaar zenden België en Nederland de reeks uit en in 2014 Groot-Brittannië en zelfs Amerika. Amerika oppert zelfs voor een bioscoopvoorstelling in elke staat alvorens de reeks wordt uitgezonden op televisie en de release op DVD en Blu-Ray.


Ze waren met vijf... Hun vriendschap zou eeuwig duren, maar de oorlog veranderde alles...


Berlijn 1941: vijf vrienden nemen afscheid. Ze beloven elkaar eeuwige vriendschap maar geen van hen kon vermoeden hoe de oorlog hen zou veranderen. Wilhelm en Friedhelm worden naar het oostfront gestuurd. Charlotte, die heimelijk verliefd is op Wilhelm, volgt hen door zich aan te melden als verpleegster in een militair hospitaal. Greta, een zangeres, papt aan met een SS-officier. Vanuit die positie probeert ze haar vriend Viktor, die een Joodse vader heeft, te redden van deportatie. De oorlog zal elk van deze jonge mensen voorgoed veranderen. De één wordt een held, de ander een lafaard. De één kiest voor goed, de ander voor kwaad. Hun belofte om voor altijd vrienden te blijven behoort tot een andere wereld...


  • De duurste Duitse WOII-serie ooit gemaakt (budget € 15.000.000)
  • Brak in Duitsland alle kijkcijferrecords (7.5 miljoen kijkers)
  • Het meest indrukwekkende Duitse oorlogsepos sinds 'Band of brothers', 'Der untergang' en 'Sophie Scholl'
  •  Prachtige shots, mooie effecten
  •  Weergaloos beeldwerk
  •  Mooie locaties
  •  Schitterend acteerwerk
  •  +16 (afgeraden voor kinderen onder de 16 jaar) 
En meer heb ik daar niet aan toe te voegen. ;-)
Bronnen: Knack en Bol.com

Koninklijk Belgisch Instituut voor Natuurwetenschappen - "Babydieren"


Gisteren ben ik naar het Koninklijk Belgisch Instituut voor Natuurwetenschappen in Brussel geweest. Daar loopt momenteel een tentoonstelling over babydieren tot 11/04/2014. Het is een doe-expo voor kinderen van 3 tot 8 jaar oud. De tentoonstelling dompelt je onder in de leefwereld van babydieren. Helaas werd er om veiligheidsredenen maar een beperkt aantal bezoekers toegelaten per uur volgens de website. In werkelijkheid was dit om de 2 uur. Je kan dan wel al een deel van de vaste tentoonstelling bezoeken, maar ik kan me inbeelden dat 3-jarigen zich steendood vervelen bij de verschillende steensoorten.
Om 12 uur mochten we binnen in het dinosaurusgedeelte, waaraan de expositie Babydieren verbonden was. Bij het binnengaan kregen we een werkboekje van het World Wide Fund for Nature (WWF). De dinosaurusskeletten liet ik deze keer links liggen.

Het is een kleine tentoonstelling in een zaal waarin opgezette babydieren worden tentoongesteld in glazen kasten, met daaronder in vier prenten de uitleg voor de allerkleinsten. Voor de lezertjes stond er op elke kast wat uitleg in tekst in vier talen.

Je kon je verkleden in een dier, rondkruipen als een dier of de geluiden van elk dier ontdekken. Daarnaast waren er veel hokjes met doe-opdrachten of filmpjes rond de dieren, wat de kinderen het meeste aansprak. Desalniettemin vond ik dat de vele doe-opdrachten te dicht op elkaar stonden.
Er was een spel rond het voelen van verschillende dierenhuiden, maar de kinderen wilden de dieren zelf aanraken en dat kon niet.


Ik vond het redelijk duur. Als student mocht ik voor 6,50 euro het museum binnen. Volwassenen voor 7,50 euro. Kinderen onder 6 jaar mochten gratis binnen, de iets oudere kinderen betalen 5,50 euro. Voor een gezin met 2 kinderen ben je dus al gauw 20 euro kwijt. Van de NMBS uit kon je je ticket + je toegangsticket tot de tentoonstelling samen bestellen. Kinderen betalen dan 5 euro en volwassenen € 21,40 p.p. Ook nog redelijk duur dus!

Positieve punten:
Zelfs de allerkleinsten leren bij met de prenten bij elk dier;
De hokjes met filmmateriaal spraken vele kinderen aan.

Negatieve punten:
De verschrikkelijke wachttijd om veiligheidsredenen;
Slechts 1 zaal met de doe-expo;
Het is redelijk duur voor een gezin;
Weinig muzische activiteiten (muziek en media);
Je kan de dieren niet aanraken.

Bron: Koninklijk Belgisch Instituut voor Natuurwetenschappen

zaterdag 12 oktober 2013

Girl With a Pearl Earring - Johannes Vermeer

Griet, een 16-jarig meisje, wordt meid in het huis van schilder Johannes Vermeer. Haar kalme en afwachtende houding helpt haar niet alleen bij het werk wat ze doet, maar trekt ook de aandacht van de schilder. Ondanks hun verschillende achtergrond en opvoeding, kijken ze op dezelfde manier tegen dingen aan. Vermeer betrekt haar langzaam in de wereld van zijn schilderingen: de rustige afbeeldingen van vrouwen in een huiselijke omgeving.

 

Deze maand is het de maand van de archeologie in het SteM in Sint-Niklaas. De Archelogische Dienst Waasland (ADW) organiseert vier weken lang tal van leuke activiteiten in het museum. Afgelopen zondag ging ik naar ‘Girl With a Pearl Earring’ kijken in het kader van ARCHEOSCOOP. Deze film werd ingeleid door archeoloog Jeroen Van Vaerenbergh die de vele archeologische verhalen rond deze film tot leven wekte. Hij vertelde vooral over het Blauwhof in Steendorp en de familie X. Hij had verschillende voorwerpen mee: schalen met 3 poten voor op het vuur, een ‘pispot’, gerst en boekweit, delfts blauw… en vertelde er fascinerende verhalen over. Tijdens deze uiteenzetting kregen we koffiekoeken, thee en koffie aangeboden. Alle leeftijden waren aanwezig bij dit evenement.

‘Girl With a Pearl Earrng’ is een film uit 2003 onder regie van Peter Weber met Colin Firth, Scarlett Johansson en Tom Wilkinson. Het verhaal is gebaseerd op dat uit de gelijknamige roman, waarin op fictieve wijze een periode uit het leven van de kunstschilder Johannes Vermeer wordt beschreven.

Ik kan hiervan enkele stukjes tonen in een les rond bekende schilders (4e - 5e leerjaar). Via inductieve vragen ('Zou dit een prinses zijn? Zou dit een rijk meisje zijn? Welk beroep zou dit meisje hebben volgens jullie?') zou je spontaan de vraag krijgen hoe het komt dat deze meid parels draagt. In de film wordt deze vraag beantwoord.

Weetje: De film werd genomineerd voor tal van Oscars en Golden Globes evenals de BAFTA Awards 2004. Ze kregen uiteindelijk meer dan tien andere prijzen toegekend, waaronder een European Film Award voor beste cinematografie.


Bron: folder ADW, http://johanssonweb.org/